ผมเป็นช่างหนังทำเครื่องม้าลำปาง ครอบครัวผมขับรถม้า พ่อผมขับรถม้า ตั้งแต่จำความได้ก็อายุ 8-9 ขวบ ผมเริ่มทำเครื่องหนังตั้งแต่ช่วงที่อายุ 16 ก็ไม่ได้คิดว่าจะทำเป็นอาชีพ ตอนนั้นอุปกรณ์ของผมชำรุดเสียหาย แล้วก็ไม่มีใครซ่อมให้ ไปหาช่างหลายๆ คน ช่างเขาก็ไม่ว่าง ก็เลยลองทำเอง แต่ก็ไม่สวยเท่าไหร่แต่ก็พอใช้ได้

​

สมัยก่อนผมทำยาง แล้วผมเห็นม้าตัวใหญ่เครื่องม้าสวย แล้วเราไม่มีเงินซื้อ เราก็เลยลองทำยางมาเรื่อยๆ โดยได้รับโอกาสจากพี่น้อยเอาเครื่องม้ามาให้ทำ แล้วพี่น้อยอยากได้เครื่องหนัง ผมก็เลยอยากท้าทายตัวเองว่าจะทำได้หรือไม่ได้ ก็ลองทำแล้วก็พัฒนาฝีมือตัวเองมาเรื่อยๆ สักพักเริ่มจับจุดได้ว่าต้องทำอย่างไร ม้าแต่ละตัวก็จะไม่เหมือนกัน ทำอย่างไรให้ม้าไม่บาดเจ็บ

​

งานของผมต้องมีใจรักเพราะว่าเป็นงานเฉพาะกลุ่ม ต้องมีความเข้าใจ ซึ่งงานในตลาดนั้นมีทั่วไปแล้วการแข่งขันมันสูง ถ้ารถม้าไม่มี เครื่องม้าก็ไม่มีเช่นกัน ถ้ารถม้าหายไปผมก็ไม่รู้ว่าเราจะทำเครื่องหนังให้ใคร ดังนั้นเราต้องอนุรักษ์รถม้าให้อยู่นานๆ"